Birkaç ay önce çok sevdiğimiz bir aileyi ziyaret amacıyla Londra’ya gittik. Şehri gezerken dikkatimi sokaklarda gördüğüm inanılmaz sayıdaki müslüman çekti. Çok çeşitli müslüman milletlerden genç ve zengin müslümanlar müşahede ettim. Özellikle Arap hanımlar başörtüleriyle rahatça dolaşıp alışveriş yaparken, Arap erkekler de süper lüks arabalarıyla turluyorlardı bu güzel şehirde.
Arkadaşıma bu durumun sebebini sordum. Bana özellikle zengin Arapların yatırımlarını Londra’ya yaptığını, çocuklarını eğitim için İngiltere’ye yolladıklarını ve tatillerini İngiltere’de aldıkları evlerinde geçirdiklerini söyledi. Hatta Londra’da ev fiyatları yabancı yatırımcılar yüzünden inanılmaz fiyatlara ulaşmış. Örneğin Hyde Park’a nazır bir daire 15 milyon sterlin (110 milyon TL) ediyormuş.
Kısacası zengin müslümanlar yatırım yapmak, eğitim almak, tatil geçirmek ve rahat etmek için İngiltere’yi seçiyorlar. Çünkü İngiltere istikrarı, güçlü ekonomisi, stabil demokrasisi, oturmuş adalet sistemi, saygın ve itibarlı üniversiteleri ile güçlü bir ülke. Yani gelen yabancı, alacağı eğitimin kalitesinden, yatırımının karlı olacağından, haklarının zayi olmayacağından, kısacası kötü bir sürpriz ile karşılaşmayacağından emin.
Nitekim 2018’de İngiltere’de yabancı yatırım yaklaşık 122 milyar $ olmuş. Türkiye ise 2018’de 13 milyar $, yani İngiltere’nin sadece onda biri kadar yabancı yatırım çekmiş. Eğer İngiltere’ye giden Arap yatırımcıların sadece bir kısmını çekebilsek, Türkiye ekonomik olarak sıçrama yapar.
AK Parti hükümeti aslında bunu bir nebze başardı ilk başlarda. Ama art arda gelen 2013 yargı ve 2016 askeri darbe girişimleri yabancı yatırımcıyı ürküttü. Dalgalı döviz hareketleri ve artan enflasyon da tuzu biberi oldu. “Türkiye Arap ülkesine döndü” diye negatif konuşan vatandaşlarımızı da unutmayalım.
Türkiye son yıllarda güçlü ve ihtişamlı günlerini özleyen dünya müslümanları için bir umut ve rol model oldu. Türkiye bu hasletleri ile müslüman yatırımcıları ve gençleri çeken bir ‘mıknatıs’ ülke olabilir. Yeter ki yukarıda belirttiğim endişeleri bertaraf edecek tedbirler alınsın ve ekonomik açılımlar yapılarak yeniden bir mali güven ve istikrar ortamı sağlansın. Güçlü kurumları ve üniversiteleri ile daha da cazip hale gelecek bir Türkiye’nin bir yabancı yatırımcı cenneti olmaması için hiçbir sebep yok.
