Tüm dünya son bir haftadır George Floyd trajedisini konuşuyor. Beyaz bir polisin uyguladığı orantısız ve kural dışı muamele sonucu ölen siyahi vatandaş hepimizi üzdü. Ama Siyahi Amerikalıları sadece üzmedi, galeyana da getirdi. Çünkü onlara göre bu bir ilk değildi ve bu seferki hakikaten ağır olmuştu. Yaşanan bu trajedinin elbetteki kabul edilebilir bir tarafı yok. Ama tabii ki kamu malına verilen zararları ve yapılan yağmaları tasvip etmem de mümkün değil.
Birkaç sene önce çok sevdiğim bir dostum olan rahmetli Khalid ve diğer dernek üyeleriyle beraber başka bir şehirdeki müslüman derneğini ziyarete gitmiştik. O sırada yine bugünküne benzer olaylar olmuştu. Khalid Panama asıllı bir siyahiydi ve ona sormuştum bu olaylar niye artıyor diye. Bana hiç unutmuyorum şunları söylemişti: “Aslında siyahilere yapılan bu tür vakalar her zaman oluyordu. Ama artık herkesin elinde kameralı telefonlar olduğu için bunlar kaydedilebiliyor ve herkes görebiliyor.”
Evet artık hemen her yaptığımızın ya bir görüntülü kaydı ya da dijital bir izi var. Kaçış yok! Özellikle görüntülerin tüm dünyada viral olması birkaç saat içerisinde olabiliyor. Ama benim asıl bahsetmek istediğim bu değil.
Bu trajedi Pazartesi oldu. Salı günü olayın faili polis işinden kovuldu. Ancak ve nihayet Cuma günü bu polis içeri alındı. O yüzden 5 gün boyunca gerilim tırmandı. Siyahi Amerikalıların deyim yerindeyse gazı alınamadı ve yapılan protesto gösterileri aşırı noktalara geldi.
İddia ediyorum benzer bir olay Türkiye’de olsaydı Tayyip Bey hemen bir telefon açar, o polisi hem açığa hem de gözaltına aldırırdı. Bu arada mazlum müteveffanın ailesini arar, başsağlığı diler ve hatta cenaze evine gidip Kur’an okurdu. Bu şekilde kabaran öfkeler dinmiş, failler cezasını çekmeye başlamış, olaylar büyümeden önlenmiş olurdu.
Erdoğan’ı sevelim veya sevmeyelim, toplumu okuma konusunda çok başarılı olduğunu söylemeliyiz. Lider farkı zaten işte burada ortaya çıkıyor.
